بررسی رابطه هوش اجتماعی، اضطراب و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اصفهان

چکیده هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین هوش اجتماعی، اضطراب و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 90-89 بود. روش پژوهش توصیفی–همبستگی بوده و جامعه مورد مطالعه دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی شهر اصفهان بود که تعداد 150 نفر ازآنها به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات متغیرها از آزمون های هوش اجتماعی سیلورا (2001)، آزمون اضطراب کتل (1957)، پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته و معدل کل سال قبل دانش آموزان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در سطح آمار توصیفی از شاخص های (میانگین و انحراف معیار) و در سطح آمار استنباطی برای تعیین میزان همبستگی متغیرها از ضریب همبستگی پیرسیون، رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین هوش اجتماعی و عملکرد تحصیلی وجود دارد (p<0/01). در بررسی همبستگی میان هر یک از ابعاد هوش اجتماعی و عملکرد تحصیلی مشاهده گردید که بین مهارتهای اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد (p<0/01)، ولی فرضیه مبتنی بر ارتباط بین پردازش اطلاعات اجتماعی و آگاهی اجتماعی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان تایید نگردید (p>0/05). همچنین یافته ها نشان داد که بین اضطراب و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد (p<0/01). همچنین در بررسی همبستگی میان هر یک از ابعاد اضطراب کتل و عملکرد تحصیلی مشخص گردید که بین فقدان نیروی من، تنش ارگی(p<0/01)، گرایش به احساس گناهکاری (p?0/05)و عملکرد تحصیلی رابطه منفی معناداری وجود دارد، لذا بین عملکرد تحصیلی و زیر مقیاس های فقدان توحید یافتگی و نا ایمنی پارانویائی رابطه منفی وجود دارد، لکن معنادار نیست (p>0/05). کلید واژه ها: عملکرد تحصیلی ، هوش اجتماعی ، اضطراب ، دانش آموز